زبان سرخ

   پروردگار،یک کلمه اما نه یک کلمه ی ساده ، نامی است که برای به زبان آوردنش به شهامت نیاز است .گاهی در زندگی به تصاویر و صدا هایی دقت می کنیم که به ما درس زندگی می دهد.

صدای بارش باران،همان صدایی که با تک تک صدای قطره هایش به ما چگونه زندگی کردن را می آموزد.

   آسمان،آسمانی که با هر یک از ابر هایش تضاویر زندگی را به ما نشان می دهد و با خنده هایش رعد و برق می زند.

باد،زمانی که بوی باد به مشام میرسد ذهنمان را به آن خطاب میدهیم و غرق صدای زوزه ی باد می شویم می شویم.همان بادی که درختان را به رقص در می آورد .

   درست است این ها همه زیبا هستند .اما،همه ی این ها خلقت های کسی نیستند جزء خداوند متعال.خداوند که با اراده کردنش در عرض یک ثانیه زمین را نگه می دارد و زندگی مارا به اتمام می رساند.

منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربتست و بشکر اندرش مزید نعمت. هر نفسی که فرو میرود ممد حیاتست و چون برمی آید مفرح ذات. پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمتی شکری واجب .

گاهی در زندگی هنگام گفت وگو های بزرگتر ها بعضی موقع ها میبینیم که نفوس بدی به بعضی اقوام کشورمان میزنیم در حالی که همه ی ما از یک خون و از خاک هستیم.

همه ی ما از یک وطن هستیم و همه ی ما ایرانی و آریایی هستیم.

همه ی ما از یک خاکی هستیم که خداوند اجداد بسیار قدیمی ما که میلیارد ها قرن پیش از ما زندگی می کردند را از آن تشکیل داده.

همه از یک خون هستیم همه از خون قرمز روی پرچم کشور هستیم که حاصل از تلاش و شهادت شهیدان ایرانی که برای محافظت از وطن ریخته شده است.

وقتی که بعضی از افراد، اقوام کرد و لر و آذری و .‌.را مورد تمسخر قرار می دهند به این فکر نمی کنند که برای مثال 

اقوام آذری بودند که نگذاشتند مغول ها قسمتی از کشورمان ایران که اقوام آذری در آنجا زندگی می کردند را به امپراطوری خود قرار دهند. همچنین همان کرد ها بودند که مثل شیر از کشورمان در مقابل ارتش عراق جان فدا کردند و کشورمان را نجات دادند 

و همچنین لر ها و همان اقوام جنوب کشور که در خرمشهر از کشور دفاع کردند.

گاهی از مورد مسخره قرار دادن بعضی شهرها هم می شنویم ولی نمی دانیم که مردم آن شهر چقدر مهمان نواز و خوش رفتار هستند.

پس حالا باید فکر کنیم که به هموطن خود نفوس بد زدن اصلا درست نیست زیرا با آن در زیر پرچم سه رنگ ایران زندگی می کنیم.

در این دنیا هر کاری که انجام دهی عکس العملی دارد .پس سعی کنیم که عمل هایمان را به خوبی انجام دهیم . یعنی کار هایمان را با خوبی به سرانجام برسانیم  که در جوابش رفتار خوبی بگیریم ولی اگر کاری را با بدی به سرانجام برسانیم یعنی با کسی بد رفتار کنیم در جوابش رفتار بدی هم خواهیم گرفت.

پس سعی کنیم در این دنیا با همه رفتار خوبی داشته باشیم.

کره ای که ما  آن زندگی می می کنیم یه قسمت خیلی کوچک از این دنیای بزرگ است .

وقتی کی میگوییم دنیا خیلی کوچک است ،دنیا کوچک نیست ما آدمک های متحرک هستیم که در زمان کوچکی از این دنیای بزرگ همه مان از این دنیا خواهیم رفت وبه یک دنیای زیباتر قدم خواهیم گذاشت ولی خوش به حال انسانی که با قدمی بهتر از قدم هایی که در زندگی اش گذاشته باشدبه آن دنیا برود.

این یعنی اینکه سعی کنیم که در این دنیا تا جایی که می توانیم به همه خوبی کنیم .

تا حالا فکر کردید که بهشت و جهنم یعنی چه ؟

بهشت یعنی اینکه وقتی از دنیا رفتی همه برایت رحمت بفرستند و نه لعنت ؛ و جهنم اینکه همیشه برایت آرزوی عذاب در آن دنیا را بکنند و برایت لعنت بفرستند .

این است رسم این دنیا و دنیای آخرت 

زندگی زیباست چشمی باز کن

گردشی در کوچه باغ راز کن

هر که عشقش در تماشا نقش بست

عینک بدبینی خود را شکست

علت عاشق ز علت ها جداست

عشق اسطرلاب اسرار خداست

من میان جسم‌ها جان دیده‌ام

درد را افکنده درمان دیده‌ام

دیده‌ام بر شاخه احساس‌ها

می‌تپد دل در شمیم یاس‌ها

زندگی موسیقی گنجشک‌هاست

زندگی باغ تماشای خداست

گر تو را نور یقین پیدا شود

می‌تواند زشت هم زیبا شود

حال من در شهر احساسم گم است

حال من عشق تمام مردم است

زندگی یعنی همین پروازها

صبح ها، لبخندها، آوازها

ای خطوط چهره‌ات قرآن من

ای تو جان جان جان جان من

با تو اشعارم پر از تو می‌شود

مثنوی‌هایم همه نو می‌شود

حرف‌هایم مرده را جان می‌دهد

واژه‌هایم بوی باران می‌دهد

شهرام محمدی

در سفر بی پایان گاهی به صخره هایی بر خورد می کنیم که قایق ما را غرق می کند.در این موقع تنها چیزی که به  ما کمک می کند جلیقه ی نجات است .

هر وقت در زندگی دچار همیچین اتفاقی شدیم باید از آن جلیقه استفاده کنید ولی یادمان باشد که همیشه این جلیقه به ما کمک نمی کند . یعنی در روز قیامت.

گاهی رفتار هایی میکنیم که دیگران را اذیت می کند ولی خودمان متوجه این موضوع نمی شویم .

و حتی وقتی کسی این رفتار را برای ما انجام می دهد خود نیز ناراحت شده و از آن می خواهیم که رفتارش را تصحیح کند در حالی که خود هنوز اصلاح نشده ایم پس سعی کنیم رفتار خودمان را بشناسیم

زاویه ی دید ؛چیزی که بیشتر انسان ها با آن تغییر کرده اند .

گاهی موقعی که زندگی میکنیم نمی دانیم که همه چیز را باید با نگاه مثبت دید بنابراین بعضی از مسائل را با نگاه بد نگاه میکنیم

ما باید خوشبین باشیم که به این می گویند دیدگاه خوب .

سعی کنیم این دیدگاه را در زندگی و زاویه ی دیدمان قرار دهیم.

       برای دیدن نعمت های خداوند فقط به کمی دقت نیاز است.گاهی در زندگی زیبایی هایی از خلقت را می بینیم ولی درکشان نمی کنیم ؛ولی اگر کمی با دقت بیشتر به آنها خیره شویم اندک اندک در دنیایی از عظمت و خیالات غرق می شویم آن موقع است که معنی واقعی مخلوقات هستی را درک می کنیم .

        آیا تا الان به سیاره ها دقت کرده اید؟ اگر دقت کرده اید پس می دانید که یک نام سیاره برای آن ها خیلی کوچک است ؛سیاره هایی که کره ی زمین ما به اندازه قسمت کوچکی از آن سیاره ها است.

پس دنیا کوچک نیست کمی ذهنمان را به آن خطاب دهیم آن موقع دنیا را درک می کنیم.

      بلاخره بعد از سفرهای طولانی از سفر بی پایان اندک اندک به فصل مرگ یا همان زمستان نزدیک می شویم .زمستان فصلی که گل ها در این فصل فوت می شوند و امیدشان به رسیدن بهار است تا اینکه  زندگی جاودانه خود را مجددا آغاز کنند.

      در این فصل خداوند با بوم و با رنگ سفید زمین را نقاشی می کند و با وجود سرد زمین ما را با برکت هایش گرم می کند .

زمستان زیباست؛وقتی که دانه های یخ با رنگ سفید بر دل زمین فرود می آیند.

      حیواناتی که در این فصل به خواب زمستانی می روند و خداوند بر روی زمین لحافی سفید رنگ را پهن می کند و با گفتن لا لایی های زیبایش همه ی زمین را به خواب می رود و ما را از بارش برف خوشحال می کند .

این هم یکی از نعمت های خداوند که برای ما زندگی را آشکار می سازد.

           زندگی زیبا و بسیار پر دغدغه است اگر اشکی داری آماده شو که فرو بریزی هنوز هنری خلق نشده که فکر تو را از روی زبانت بازسازی کند.

   در زندگی چیزی است که مدام با ما در حال بازیکردن است و این بازیکن چیزی نیست جزء زمان.

        زمان یکی از مهم ترین چیز ها در زندگی است و باید حتما قدر آن را  دانست. هیچوقت در زندگی سعی  نکنید کسی را موجب آزار و اذیت قرار دهید چون که نمی دانیم یک ثانیه بعد زنده هستیم یا مرده و نمی دانیم که زمین قرار است دوباره بچرخد ویا تا آخر ثابت بماند.

        سعی کنیم از تک تک لحظه های زندگی استفاده کنیم تا زندگی برایمان شادی بخش باشد.

        زندگی را مانند فانوسی در پشت سرمان نگه نداریم ، به گونه ای نگه داریم که روشنایی اش را احساس کنیم تا معنای واقعی زندگی را

درک کنیم .

ارزش زمان از همه چیز بیشتر است زیرا طلا را می توان خرید ولی زمان را حتی با طلا نمی توان خرید و پایان زمان برای انسان یعنی مرگ.

         هر چه قدر که عمر می گذرد از عمر ما هم می گذرد فکر نکنید که عمر ما خودش می گذرد، بلکه عمر نمی گذرد ما آن را می گذرانیم.

زمان مانند ریشه ای است که هر لحظه باید از آن مراقب بود که قطع نشود .

          عمر انسان را نباید با گذر  زمان حساب کرد و هرکس به اندازه سالی که علم آموخته سنش به همان اندازه  حساب است.

پس ارزش زمان را بدانیم.  

    انسان های عاقل خیلی دوست دارند که قفسه دل هایشان را برای طبیعت باز کنند که پرنده های دل آن ها 

آزادانه با پرواز کردن فکر و اندیشه کنند.

وقتی انسان های عاقل با آسمان همدردی و همدلی می کند؛ وقتی که به آسمان خیره می شود آن وقت درک می کند که حسادت و خودخواهی در این دنیا در برابر این عظمت الهی هیچ است .

    پس گاهی وقت ها آسمان و طبیعت برای انسان ها درس زندگی است